Pronunciation: /klɪnɡəln/
verb
Syllabication: klin·geln
[1]
advanced vocabulary
Examples:
De Wecker klingelt Klock söss!

Verbforms:

infinitive:
klin­geln
past participle:
klin­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klin­gel
du klin­gelst
he/se/dat klin­gelt
wi klin­gelt
ji klin­gelt
se klin­gelt
past:
ik klin­gel
du klin­gelst
he/se/dat klin­gel
wi klin­geln
ji klin­geln
se klin­geln
perfect:
ik heff klin­gelt
du hest klin­gelt
he/se/dat hett klin­gelt
wi hebbt klin­gelt
ji hebbt klin­gelt
se hebbt klin­gelt
conjunctive:
ik klin­gel
du klin­gelst
he/se/dat klin­gel
wi klin­geln
ji klin­geln
se klin­geln
imperative:
klin­gel!
klin­gelt!

Etymology:

Word derived from: klingen