Pronunciation: /spa͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: spar·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
spar­ken
past participle:
sparkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spark
du sparkst
he/se/dat sparkt
wi sparkt
ji sparkt
se sparkt
past:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
perfect:
ik heff sparkt
du hest sparkt
he/se/dat hett sparkt
wi hebbt sparkt
ji hebbt sparkt
se hebbt sparkt
conjunctive:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
imperative:
spark!
sparkt!

Etymology:

Word derived from: Spark