Utspraak op Platt: /spa͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: spar·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
spar­ken
PPP:
sparkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spark
du sparkst
he/se/dat sparkt
wi sparkt
ji sparkt
se sparkt
Vergangen Tiet:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
Perfekt:
ik heff sparkt
du hest sparkt
he/se/dat hett sparkt
wi hebbt sparkt
ji hebbt sparkt
se hebbt sparkt
Kunjunktiv:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
Imperativ:
spark!
sparkt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spark