Pronunciation: /fəɾbɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: ver·bre·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
en Straafdaad begahn, wat utfreten
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­bre­ken
past participle:
ver­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­breek
du ver­bri­ckst
he/se/dat ver­bri­ckt
wi ver­breekt
ji ver­breekt
se ver­breekt
past:
ik ver­bröök
du ver­bröökst
he/se/dat ver­bröök
wi ver­brö­ken
ji ver­brö­ken
se ver­brö­ken
perfect:
ik heff ver­bra­ken
du hest ver­bra­ken
he/se/dat hett ver­bra­ken
wi hebbt ver­bra­ken
ji hebbt ver­bra­ken
se hebbt ver­bra­ken
conjunctive:
ik ver­bröök
du ver­bröökst
he/se/dat ver­bröök
wi ver­brö­ken
ji ver­brö­ken
se ver­brö­ken
imperative:
ver­breek!
ver­breekt!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + breken
Identical words ››› Verbreken ❔︎