Pronunciation: /afsnakn̩/
verb
Syllabication: af·sna·cken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Dat hebbt wi so afsnackt.
[2]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­sna­cken
past participle:
af­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat sna­ckt af
wi sna­ckt af
ji sna­ckt af
se sna­ckt af
past:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat snack af
wi sna­cken af
ji sna­cken af
se sna­cken af
perfect:
ik heff af­sna­ckt
du hest af­sna­ckt
he/se/dat hett af­sna­ckt
wi hebbt af­sna­ckt
ji hebbt af­sna­ckt
se hebbt af­sna­ckt
conjunctive:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat snack af
wi sna­cken af
ji sna­cken af
se sna­cken af
imperative:
snack af!
sna­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + snacken