Utspraak op Platt: /afsnakn̩/
Verb
Sülven: af·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat hebbt wi so afsnackt.
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sna­cken
PPP:
af­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat sna­ckt af
wi sna­ckt af
ji sna­ckt af
se sna­ckt af
Vergangen Tiet:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat snack af
wi sna­cken af
ji sna­cken af
se sna­cken af
Perfekt:
ik heff af­sna­ckt
du hest af­sna­ckt
he/se/dat hett af­sna­ckt
wi hebbt af­sna­ckt
ji hebbt af­sna­ckt
se hebbt af­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack af
du sna­ckst af
he/se/dat snack af
wi sna­cken af
ji sna­cken af
se sna­cken af
Imperativ:
snack af!
sna­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + snacken