Pronunciation: /blɛnkɐn/
verb
Syllabication: blän·kern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
blän­kern
past participle:
blän­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­kert
wi blän­kert
ji blän­kert
se blän­kert
past:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­ker
wi blän­kern
ji blän­kern
se blän­kern
perfect:
ik heff blän­kert
du hest blän­kert
he/se/dat hett blän­kert
wi hebbt blän­kert
ji hebbt blän­kert
se hebbt blän­kert
conjunctive:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­ker
wi blän­kern
ji blän­kern
se blän­kern
imperative:
blän­ker!
blän­kert!

Etymology:

Word derived from: blänken