Utspraak op Platt: /blɛnkɐn/
Verb
Sülven: blän·kern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
blän­kern
PPP:
blän­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­kert
wi blän­kert
ji blän­kert
se blän­kert
Vergangen Tiet:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­ker
wi blän­kern
ji blän­kern
se blän­kern
Perfekt:
ik heff blän­kert
du hest blän­kert
he/se/dat hett blän­kert
wi hebbt blän­kert
ji hebbt blän­kert
se hebbt blän­kert
Kunjunktiv:
ik blän­ker
du blän­kerst
he/se/dat blän­ker
wi blän­kern
ji blän­kern
se blän­kern
Imperativ:
blän­ker!
blän­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: blänken