Verbforms:
infinitive:
spökeln
past participle:
spökelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spökel
du spökelst
he/se/dat spökelt
wi spökelt
ji spökelt
se spökelt
past:
ik spökel
du spökelst
he/se/dat spökel
wi spökeln
ji spökeln
se spökeln
perfect:
ik heff spökelt
du hest spökelt
he/se/dat hett spökelt
wi hebbt spökelt
ji hebbt spökelt
se hebbt spökelt
conjunctive:
ik spökel
du spökelst
he/se/dat spökel
wi spökeln
ji spökeln
se spökeln
imperative:
spökel!
spökelt!
Etymology:
Word derived from: spöken