Pronunciation: /vɪtʒn̩/
verb
Syllabication: witt·jen
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
witt­jen
past participle:
witt­jt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­jt
wi witt­jt
ji witt­jt
se witt­jt
past:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­j
wi witt­jen
ji witt­jen
se witt­jen
perfect:
ik heff witt­jt
du hest witt­jt
he/se/dat hett witt­jt
wi hebbt witt­jt
ji hebbt witt­jt
se hebbt witt­jt
conjunctive:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­j
wi witt­jen
ji witt­jen
se witt­jen
imperative:
witt­j!
witt­jt!

Etymology:

Word derived from: witt