Utspraak op Platt: /vɪtʒn̩/
Verb
Sülven: witt·jen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
witt­jen
PPP:
witt­jt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­jt
wi witt­jt
ji witt­jt
se witt­jt
Vergangen Tiet:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­j
wi witt­jen
ji witt­jen
se witt­jen
Perfekt:
ik heff witt­jt
du hest witt­jt
he/se/dat hett witt­jt
wi hebbt witt­jt
ji hebbt witt­jt
se hebbt witt­jt
Kunjunktiv:
ik witt­j
du witt­jst
he/se/dat witt­j
wi witt­jen
ji witt­jen
se witt­jen
Imperativ:
witt­j!
witt­jt!

Etymologie:

Woort afleidt von: witt