Pronunciation: /kɛntɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: kenn·te·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
kenn­te­ken
past participle:
kenn­te­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­kent
wi kenn­te­kent
ji kenn­te­kent
se kenn­te­kent
past:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­ken
wi kenn­te­ken
ji kenn­te­ken
se kenn­te­ken
perfect:
ik heff kenn­te­kent
du hest kenn­te­kent
he/se/dat hett kenn­te­kent
wi hebbt kenn­te­kent
ji hebbt kenn­te­kent
se hebbt kenn­te­kent
conjunctive:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­ken
wi kenn­te­ken
ji kenn­te­ken
se kenn­te­ken
imperative:
kenn­te­ken!
kenn­te­kent!

Etymology:

Compound word constructed from: kennen + teken
Identical words ››› Kennteken ❔︎