Pronunciation: /ɾuːtɡɛːm̩/
verb
Syllabication: rut·ge·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­ge­ven
past participle:
rut­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik geev rut
du giff­st rut
he/se/dat giff­t rut
wi geevt rut
ji geevt rut
se geevt rut
past:
ik gaff rut
du gaff­st rut
he/se/dat gaff rut
wi gaf­fen rut
ji gaf­fen rut
se gaf­fen rut
perfect:
ik heff rut­ge­ven
du hest rut­ge­ven
he/se/dat hett rut­ge­ven
wi hebbt rut­ge­ven
ji hebbt rut­ge­ven
se hebbt rut­ge­ven
conjunctive:
ik gaff rut
du gaff­st rut
he/se/dat gaff rut
wi gaf­fen rut
ji gaf­fen rut
se gaf­fen rut
imperative:
geev rut!
geevt rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + geven