Pronunciation: /bəfɛɪ̯ln̩/
verb
Syllabication: be·feh·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
be­feh­len
past participle:
be­fah­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­fehl
du be­fehlst
he/se/dat be­fehlt
wi be­fehlt
ji be­fehlt
se be­fehlt
past:
ik be­föhl
du be­föhlst
he/se/dat be­föhl
wi be­föh­len
ji be­föh­len
se be­föh­len
perfect:
ik heff be­fah­len
du hest be­fah­len
he/se/dat hett be­fah­len
wi hebbt be­fah­len
ji hebbt be­fah­len
se hebbt be­fah­len
conjunctive:
ik be­föhl
du be­föhlst
he/se/dat be­föhl
wi be­föh­len
ji be­föh­len
se be­föh­len
imperative:
be­fehl!
be­fehlt!

Etymology:

Word derived from: be-