Pronunciation: /afmaɪ̯n/
verb
Syllabication: af·meihn
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
mow
Dutch:
German:
Examples:
De Wisch is frisch afmeiht.

Verbforms:

infinitive:
af­meihn
past participle:
af­meiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meiht af
wi meiht af
ji meiht af
se meiht af
past:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meih af
wi meihn af
ji meihn af
se meihn af
perfect:
ik heff af­meiht
du hest af­meiht
he/se/dat hett af­meiht
wi hebbt af­meiht
ji hebbt af­meiht
se hebbt af­meiht
conjunctive:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meih af
wi meihn af
ji meihn af
se meihn af
imperative:
meih af!
meiht af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + meihn