Utspraak op Platt: /afmaɪ̯n/
Verb
Sülven: af·meihn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
mow
Bispelen:
De Wisch is frisch afmeiht.

Verbformen:

Infinitiv:
af­meihn
PPP:
af­meiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meiht af
wi meiht af
ji meiht af
se meiht af
Vergangen Tiet:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meih af
wi meihn af
ji meihn af
se meihn af
Perfekt:
ik heff af­meiht
du hest af­meiht
he/se/dat hett af­meiht
wi hebbt af­meiht
ji hebbt af­meiht
se hebbt af­meiht
Kunjunktiv:
ik meih af
du meihst af
he/se/dat meih af
wi meihn af
ji meihn af
se meihn af
Imperativ:
meih af!
meiht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + meihn