Pronunciation: /uːtkʊnkəlluːɾən/
verb
Syllabication: ut·kun·kel·lu·ren
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ut­kun­kel­lu­ren
past participle:
ut­kun­kel­luurt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kun­kel­luur ut
du kun­kel­luurst ut
he/se/dat kun­kel­luurt ut
wi kun­kel­luurt ut
ji kun­kel­luurt ut
se kun­kel­luurt ut
past:
ik kun­kel­luur ut
du kun­kel­luurst ut
he/se/dat kun­kel­luur ut
wi kun­kel­lu­ren ut
ji kun­kel­lu­ren ut
se kun­kel­lu­ren ut
perfect:
ik heff ut­kun­kel­luurt
du hest ut­kun­kel­luurt
he/se/dat hett ut­kun­kel­luurt
wi hebbt ut­kun­kel­luurt
ji hebbt ut­kun­kel­luurt
se hebbt ut­kun­kel­luurt
conjunctive:
ik kun­kel­luur ut
du kun­kel­luurst ut
he/se/dat kun­kel­luur ut
wi kun­kel­lu­ren ut
ji kun­kel­lu­ren ut
se kun­kel­lu­ren ut
imperative:
kun­kel­luur ut!
kun­kel­luurt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + kunkelluren