Pronunciation: /afsnaʊ̯ən/
verb
Syllabication: af·snau·en
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­snau­en
past participle:
af­snaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snaut af
wi snaut af
ji snaut af
se snaut af
past:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snau af
wi snaun af
ji snaun af
se snaun af
perfect:
ik heff af­snaut
du hest af­snaut
he/se/dat hett af­snaut
wi hebbt af­snaut
ji hebbt af­snaut
se hebbt af­snaut
conjunctive:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snau af
wi snaun af
ji snaun af
se snaun af
imperative:
snau af!
snaut af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + snauen