Utspraak op Platt: /afsnaʊ̯ən/
Verb
Sülven: af·snau·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­snau­en
PPP:
af­snaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snaut af
wi snaut af
ji snaut af
se snaut af
Vergangen Tiet:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snau af
wi snaun af
ji snaun af
se snaun af
Perfekt:
ik heff af­snaut
du hest af­snaut
he/se/dat hett af­snaut
wi hebbt af­snaut
ji hebbt af­snaut
se hebbt af­snaut
Kunjunktiv:
ik snau af
du snaust af
he/se/dat snau af
wi snaun af
ji snaun af
se snaun af
Imperativ:
snau af!
snaut af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + snauen