Pronunciation: /fəɾkœtn̩/ 🔊︎
verb
Syllabication: ver·köt·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­köt­ten
past participle:
ver­kött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­kött
ji ver­kött
se ver­kött
past:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­köt­ten
ji ver­köt­ten
se ver­köt­ten
perfect:
ik heff ver­kött
du hest ver­kött
he/se/dat hett ver­kött
wi hebbt ver­kött
ji hebbt ver­kött
se hebbt ver­kött
conjunctive:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­köt­ten
ji ver­köt­ten
se ver­köt­ten
imperative:
ver­kött!
ver­kött!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + kötten