Utspraak op Platt: /fəɾkœtn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: ver·köt·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­köt­ten
PPP:
ver­kött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­kött
ji ver­kött
se ver­kött
Vergangen Tiet:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­köt­ten
ji ver­köt­ten
se ver­köt­ten
Perfekt:
ik heff ver­kött
du hest ver­kött
he/se/dat hett ver­kött
wi hebbt ver­kött
ji hebbt ver­kött
se hebbt ver­kött
Kunjunktiv:
ik ver­kött
du ver­kött­st
he/se/dat ver­kött
wi ver­köt­ten
ji ver­köt­ten
se ver­köt­ten
Imperativ:
ver­kött!
ver­kött!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + kötten