Pronunciation: /kla͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: klar·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
klar­ken
past participle:
klarkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klarkt
wi klarkt
ji klarkt
se klarkt
past:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klark
wi klar­ken
ji klar­ken
se klar­ken
perfect:
ik heff klarkt
du hest klarkt
he/se/dat hett klarkt
wi hebbt klarkt
ji hebbt klarkt
se hebbt klarkt
conjunctive:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klark
wi klar­ken
ji klar­ken
se klar­ken
imperative:
klark!
klarkt!