Utspraak op Platt: /kla͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: klar·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
klar­ken
PPP:
klarkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klarkt
wi klarkt
ji klarkt
se klarkt
Vergangen Tiet:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klark
wi klar­ken
ji klar­ken
se klar­ken
Perfekt:
ik heff klarkt
du hest klarkt
he/se/dat hett klarkt
wi hebbt klarkt
ji hebbt klarkt
se hebbt klarkt
Kunjunktiv:
ik klark
du klarkst
he/se/dat klark
wi klar­ken
ji klar­ken
se klar­ken
Imperativ:
klark!
klarkt!