Utspraak op Platt: /kɛːzn̩/
Verb
Sülven: ke·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Melk is keest.

Verbformen:

Infinitiv:
ke­sen
PPP:
keest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kees
du keest
he/se/dat keest
wi keest
ji keest
se keest
Vergangen Tiet:
ik kees
du keest
he/se/dat kees
wi ke­sen
ji ke­sen
se ke­sen
Perfekt:
ik bün keest
du büst keest
he/se/dat is keest
wi sünd keest
ji sünd keest
se sünd keest
Kunjunktiv:
ik kees
du keest
he/se/dat kees
wi ke­sen
ji ke­sen
se ke­sen
Imperativ:
kees!
keest!

Etymologie:

Woort afleidt von: Kees
Identische Wöör ››› kesen ❔︎