Utspraak op Platt: /køːy̯tɐn/
Verb
Sülven: kö·tern
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
rümlopen as en Stratenköter
düütsch:
streunen
Bispelen:
He kötert dör de Straten.

Verbformen:

Infinitiv:
kö­tern
PPP:
kö­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kö­ter
du kö­terst
he/se/dat kö­tert
wi kö­tert
ji kö­tert
se kö­tert
Vergangen Tiet:
ik kö­ter
du kö­terst
he/se/dat kö­ter
wi kö­tern
ji kö­tern
se kö­tern
Perfekt:
ik heff kö­tert
du hest kö­tert
he/se/dat hett kö­tert
wi hebbt kö­tert
ji hebbt kö­tert
se hebbt kö­tert
Kunjunktiv:
ik kö­ter
du kö­terst
he/se/dat kö­ter
wi kö­tern
ji kö­tern
se kö­tern
Imperativ:
kö­ter!
kö­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Köter
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.