Utspraak op Platt: /spʏtɐn/
Verb
Sülven: spüt·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
spüt­tern
PPP:
spüt­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spüt­ter
du spüt­terst
he/se/dat spüt­tert
wi spüt­tert
ji spüt­tert
se spüt­tert
Vergangen Tiet:
ik spüt­ter
du spüt­terst
he/se/dat spüt­ter
wi spüt­tern
ji spüt­tern
se spüt­tern
Perfekt:
ik heff spüt­tert
du hest spüt­tert
he/se/dat hett spüt­tert
wi hebbt spüt­tert
ji hebbt spüt­tert
se hebbt spüt­tert
Kunjunktiv:
ik spüt­ter
du spüt­terst
he/se/dat spüt­ter
wi spüt­tern
ji spüt­tern
se spüt­tern
Imperativ:
spüt­ter!
spüt­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: spütten