Utspraak op Platt: /ɡɾʊbɐn/
Verb
Sülven: grub·bern
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Bueree
plattdüütsch:
mit’n Grubber arbeiden
düütsch:
grubbern

Verbformen:

Infinitiv:
grub­bern
PPP:
grub­bert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik grub­ber
du grub­berst
he/se/dat grub­bert
wi grub­bert
ji grub­bert
se grub­bert
Vergangen Tiet:
ik grub­ber
du grub­berst
he/se/dat grub­ber
wi grub­bern
ji grub­bern
se grub­bern
Perfekt:
ik heff grub­bert
du hest grub­bert
he/se/dat hett grub­bert
wi hebbt grub­bert
ji hebbt grub­bert
se hebbt grub­bert
Kunjunktiv:
ik grub­ber
du grub­berst
he/se/dat grub­ber
wi grub­bern
ji grub­bern
se grub­bern
Imperativ:
grub­ber!
grub­bert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Grubber
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.