Utspraak op Platt: /ma͡ɐɡəln/
Verb
Sülven: mar·geln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
mar­geln
PPP:
mar­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mar­gel
du mar­gelst
he/se/dat mar­gelt
wi mar­gelt
ji mar­gelt
se mar­gelt
Vergangen Tiet:
ik mar­gel
du mar­gelst
he/se/dat mar­gel
wi mar­geln
ji mar­geln
se mar­geln
Perfekt:
ik heff mar­gelt
du hest mar­gelt
he/se/dat hett mar­gelt
wi hebbt mar­gelt
ji hebbt mar­gelt
se hebbt mar­gelt
Kunjunktiv:
ik mar­gel
du mar­gelst
he/se/dat mar­gel
wi mar­geln
ji mar­geln
se mar­geln
Imperativ:
mar­gel!
mar­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Margel