Utspraak op Platt: /føː͡ɐbiːflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: vör·bi·fle·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Asteroid is an de Eer vörbiflagen.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­bi­fle­gen
PPP:
vör­bi­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg vörbi
du flügg­st vörbi
he/se/dat flügg­t vörbi
wi fleegt vörbi
ji fleegt vörbi
se fleegt vörbi
Vergangen Tiet:
ik flöög vörbi
du flöögst vörbi
he/se/dat flöög vörbi
wi flö­gen vörbi
ji flö­gen vörbi
se flö­gen vörbi
Perfekt:
ik bün vör­bi­fla­gen
du büst vör­bi­fla­gen
he/se/dat is vör­bi­fla­gen
wi sünd vör­bi­fla­gen
ji sünd vör­bi­fla­gen
se sünd vör­bi­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög vörbi
du flöögst vörbi
he/se/dat flöög vörbi
wi flö­gen vörbi
ji flö­gen vörbi
se flö­gen vörbi
Imperativ:
fleeg vörbi!
fleegt vörbi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vörbi + flegen