Utspraak op Platt: /blʊbɐ/
Substantiv
Sülven: Blub·ber
Plural: Blub­bers m de Blub­ber
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: blubbern
Identische Wöör ››› Blubber ❔︎