Utspraak op Platt: /ɾʏmspakɐn/
Verb
Sülven: rüm·spa·ckern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­spa­ckern
PPP:
rüm­spa­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spa­cker rüm
du spa­ckerst rüm
he/se/dat spa­ckert rüm
wi spa­ckert rüm
ji spa­ckert rüm
se spa­ckert rüm
Vergangen Tiet:
ik spa­cker rüm
du spa­ckerst rüm
he/se/dat spa­cker rüm
wi spa­ckern rüm
ji spa­ckern rüm
se spa­ckern rüm
Perfekt:
ik heff rüm­spa­ckert
du hest rüm­spa­ckert
he/se/dat hett rüm­spa­ckert
wi hebbt rüm­spa­ckert
ji hebbt rüm­spa­ckert
se hebbt rüm­spa­ckert
Kunjunktiv:
ik spa­cker rüm
du spa­ckerst rüm
he/se/dat spa­cker rüm
wi spa­ckern rüm
ji spa­ckern rüm
se spa­ckern rüm
Imperativ:
spa­cker rüm!
spa­ckert rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + spackern