Utspraak op Platt: /ɪnmɔtn̩/
Verb
Sülven: in·mot·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­mot­ten
PPP:
in­mott
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mott in
du mott­st in
he/se/dat mott in
wi mott in
ji mott in
se mott in
Vergangen Tiet:
ik mott in
du mott­st in
he/se/dat mott in
wi mot­ten in
ji mot­ten in
se mot­ten in
Perfekt:
ik heff in­mott
du hest in­mott
he/se/dat hett in­mott
wi hebbt in­mott
ji hebbt in­mott
se hebbt in­mott
Kunjunktiv:
ik mott in
du mott­st in
he/se/dat mott in
wi mot­ten in
ji mot­ten in
se mot­ten in
Imperativ:
mott in!
mott in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + Mott