Utspraak op Platt: /ɾaxɡiːɾɪç/
Adjektiv
Sülven: ra·ch·gie·rig
rachgieriger rachgierigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wees man nich so rachgierig!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Rachgier + -ig