Utspraak op Platt: /ɾyːtɐn/
Verb
Sülven: rü·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rü­tern
PPP:
rü­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rü­ter
du rü­terst
he/se/dat rü­tert
wi rü­tert
ji rü­tert
se rü­tert
Vergangen Tiet:
ik rü­ter
du rü­terst
he/se/dat rü­ter
wi rü­tern
ji rü­tern
se rü­tern
Perfekt:
ik heff rü­tert
du hest rü­tert
he/se/dat hett rü­tert
wi hebbt rü­tert
ji hebbt rü­tert
se hebbt rü­tert
Kunjunktiv:
ik rü­ter
du rü­terst
he/se/dat rü­ter
wi rü­tern
ji rü­tern
se rü­tern
Imperativ:
rü­ter!
rü­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Rüter