Utspraak op Platt: /kɾuːtkɾɔːmɐ/
Substantiv
Sülven: Kruut·kra·mer
Plural: Kruut­kra­mers m de Kruut­kra­mer
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
een, de mit Krüder un annere Kolonialworen hannelt
düütsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kruut + -er