Utspraak op Platt: /pɾɛːkəln/ 🔊︎
Verb
Sülven: pre·keln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
pre­keln
PPP:
pre­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pre­kel
du pre­kelst
he/se/dat pre­kelt
wi pre­kelt
ji pre­kelt
se pre­kelt
Vergangen Tiet:
ik pre­kel
du pre­kelst
he/se/dat pre­kel
wi pre­keln
ji pre­keln
se pre­keln
Perfekt:
ik heff pre­kelt
du hest pre­kelt
he/se/dat hett pre­kelt
wi hebbt pre­kelt
ji hebbt pre­kelt
se hebbt pre­kelt
Kunjunktiv:
ik pre­kel
du pre­kelst
he/se/dat pre­kel
wi pre­keln
ji pre­keln
se pre­keln
Imperativ:
pre­kel!
pre­kelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Prekel