Utspraak op Platt: /pɪnkɐn/
Verb
Sülven: pin·kern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
pin­kern
PPP:
pin­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pin­ker
du pin­kerst
he/se/dat pin­kert
wi pin­kert
ji pin­kert
se pin­kert
Vergangen Tiet:
ik pin­ker
du pin­kerst
he/se/dat pin­ker
wi pin­kern
ji pin­kern
se pin­kern
Perfekt:
ik heff pin­kert
du hest pin­kert
he/se/dat hett pin­kert
wi hebbt pin­kert
ji hebbt pin­kert
se hebbt pin­kert
Kunjunktiv:
ik pin­ker
du pin­kerst
he/se/dat pin­ker
wi pin­kern
ji pin­kern
se pin­kern
Imperativ:
pin­ker!
pin­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: pinken