Utspraak op Platt: /sluːpvɛçtɐ/
Substantiv
Sülven: Sluup·wäch·ter
Plural: Sluup­wäch­ters m de Sluup­wäch­ter
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
fröher en Gerichtsdener

Etymologie:

Woort afleidt von: Wächter