werkwoord
Afbreking: kin·nern
[1]
geavanceerde woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
kin­nern
voltooid deelwoord:
kin­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik kin­ner
du kin­nerst
he/se/dat kin­nert
wi kin­nert
ji kin­nert
se kin­nert
verleden:
ik kin­ner
du kin­nerst
he/se/dat kin­ner
wi kin­nern
ji kin­nern
se kin­nern
voltooid:
ik heff kin­nert
du hest kin­nert
he/se/dat hett kin­nert
wi hebbt kin­nert
ji hebbt kin­nert
se hebbt kin­nert
conjunctief:
ik kin­ner
du kin­nerst
he/se/dat kin­ner
wi kin­nern
ji kin­nern
se kin­nern
imperatief:
kin­ner!
kin­nert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Kind