Aussprache op Platt: /anɾʊkn̩/
Verb
Silbentrennung: an·ru·cken
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­ru­cken
Partizip Perfekt:
an­ru­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ru­ckt an
wi ru­ckt an
ji ru­ckt an
se ru­ckt an
Imperfekt:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ruck an
wi ru­cken an
ji ru­cken an
se ru­cken an
Perfekt:
ik heff an­ru­ckt
du hest an­ru­ckt
he/se/dat hett an­ru­ckt
wi hebbt an­ru­ckt
ji hebbt an­ru­ckt
se hebbt an­ru­ckt
Konjunktiv:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ruck an
wi ru­cken an
ji ru­cken an
se ru­cken an
Imperativ:
ruck an!
ru­ckt an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + rucken
Identische Wörter ››› anrücken ❔︎