Utspraak op Platt: /anɾʊkn̩/
Verb
Sülven: an·ru·cken
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik na vörn bewegen un dor en Tuck bi maken
düütsch:
anrucken

Verbformen:

Infinitiv:
an­ru­cken
PPP:
an­ru­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ru­ckt an
wi ru­ckt an
ji ru­ckt an
se ru­ckt an
Vergangen Tiet:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ruck an
wi ru­cken an
ji ru­cken an
se ru­cken an
Perfekt:
ik heff an­ru­ckt
du hest an­ru­ckt
he/se/dat hett an­ru­ckt
wi hebbt an­ru­ckt
ji hebbt an­ru­ckt
se hebbt an­ru­ckt
Kunjunktiv:
ik ruck an
du ru­ckst an
he/se/dat ruck an
wi ru­cken an
ji ru­cken an
se ru­cken an
Imperativ:
ruck an!
ru­ckt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + rucken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Identische Wöör ››› anrücken ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.