Aussprache op Platt: /anɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Silbentrennung: an·re·ken
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­re­ken
Partizip Perfekt:
an­re­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­kent an
wi re­kent an
ji re­kent an
se re­kent an
Imperfekt:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­ken an
wi re­ken an
ji re­ken an
se re­ken an
Perfekt:
ik heff an­re­kent
du hest an­re­kent
he/se/dat hett an­re­kent
wi hebbt an­re­kent
ji hebbt an­re­kent
se hebbt an­re­kent
Konjunktiv:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­ken an
wi re­ken an
ji re­ken an
se re­ken an
Imperativ:
re­ken an!
re­kent an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + reken