Aussprache op Platt: /antʏnɐn/
Verb
Silbentrennung: an·tün·nern
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­tün­nern
Partizip Perfekt:
an­tün­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik tün­ner an
du tün­nerst an
he/se/dat tün­nert an
wi tün­nert an
ji tün­nert an
se tün­nert an
Imperfekt:
ik tün­ner an
du tün­nerst an
he/se/dat tün­ner an
wi tün­nern an
ji tün­nern an
se tün­nern an
Perfekt:
ik heff an­tün­nert
du hest an­tün­nert
he/se/dat hett an­tün­nert
wi hebbt an­tün­nert
ji hebbt an­tün­nert
se hebbt an­tün­nert
Konjunktiv:
ik tün­ner an
du tün­nerst an
he/se/dat tün­ner an
wi tün­nern an
ji tün­nern an
se tün­nern an
Imperativ:
tün­ner an!
tün­nert an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + tünnern