Aussprache op Platt: /fʊnkʃoːnɛːɾən/
Verb
Silbentrennung: funk·scho·ne·ren
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
funk­scho­ne­ren
Partizip Perfekt:
funk­scho­neert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik funk­scho­neer
du funk­scho­neerst
he/se/dat funk­scho­neert
wi funk­scho­neert
ji funk­scho­neert
se funk­scho­neert
Imperfekt:
ik funk­scho­neer
du funk­scho­neerst
he/se/dat funk­scho­neer
wi funk­scho­ne­ren
ji funk­scho­ne­ren
se funk­scho­ne­ren
Perfekt:
ik heff funk­scho­neert
du hest funk­scho­neert
he/se/dat hett funk­scho­neert
wi hebbt funk­scho­neert
ji hebbt funk­scho­neert
se hebbt funk­scho­neert
Konjunktiv:
ik funk­scho­neer
du funk­scho­neerst
he/se/dat funk­scho­neer
wi funk­scho­ne­ren
ji funk­scho­ne­ren
se funk­scho­ne­ren
Imperativ:
funk­scho­neer!
funk­scho­neert!

Etymologie:

Wort abgeleitet von: -eer