Pronunciation: /dʊln̩/
verb
Syllabication: dul·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik kann nich dullen, dat du dat deist!

Verbforms:

infinitive:
dul­len
past participle:
dull­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik dull
du dull­st
he/se/dat dull­t
wi dull­t
ji dull­t
se dull­t
past:
ik dull
du dull­st
he/se/dat dull
wi dul­len
ji dul­len
se dul­len
perfect:
ik heff dull­t
du hest dull­t
he/se/dat hett dull­t
wi hebbt dull­t
ji hebbt dull­t
se hebbt dull­t
conjunctive:
ik dull
du dull­st
he/se/dat dull
wi dul­len
ji dul­len
se dul­len
imperative:
dull!
dull­t!

Etymology:

Word derived from: Duld