Pronunciation: /mankɛːɾən/
verb
Syllabication: man·ke·ren
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:
Examples:
Dor mankeert dat an allens.

Verbforms:

infinitive:
man­ke­ren
past participle:
man­keert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik man­keer
du man­keerst
he/se/dat man­keert
wi man­keert
ji man­keert
se man­keert
past:
ik man­keer
du man­keerst
he/se/dat man­keer
wi man­ke­ren
ji man­ke­ren
se man­ke­ren
perfect:
ik heff man­keert
du hest man­keert
he/se/dat hett man­keert
wi hebbt man­keert
ji hebbt man­keert
se hebbt man­keert
conjunctive:
ik man­keer
du man­keerst
he/se/dat man­keer
wi man­ke­ren
ji man­ke­ren
se man­ke­ren
imperative:
man­keer!
man­keert!

Etymology:

Word derived from: -eer