Werkwoordvormen:
infinitief:
mankeren
voltooid deelwoord:
mankeert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik mankeer
du mankeerst
he/se/dat mankeert
wi mankeert
ji mankeert
se mankeert
verleden:
ik mankeer
du mankeerst
he/se/dat mankeer
wi mankeren
ji mankeren
se mankeren
voltooid:
ik heff mankeert
du hest mankeert
he/se/dat hett mankeert
wi hebbt mankeert
ji hebbt mankeert
se hebbt mankeert
conjunctief:
ik mankeer
du mankeerst
he/se/dat mankeer
wi mankeren
ji mankeren
se mankeren
imperatief:
mankeer!
mankeert!
Etymologie:
Woord afgeleid van: -eer