Pronunciation: /afdiːkn̩/
verb
Syllabication: af·die·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­die­ken
past participle:
af­diekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diekt af
wi diekt af
ji diekt af
se diekt af
past:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diek af
wi die­ken af
ji die­ken af
se die­ken af
perfect:
ik heff af­diekt
du hest af­diekt
he/se/dat hett af­diekt
wi hebbt af­diekt
ji hebbt af­diekt
se hebbt af­diekt
conjunctive:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diek af
wi die­ken af
ji die­ken af
se die­ken af
imperative:
diek af!
diekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + dieken