Utspraak op Platt: /afdiːkn̩/
Verb
Sülven: af·die·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­die­ken
PPP:
af­diekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diekt af
wi diekt af
ji diekt af
se diekt af
Vergangen Tiet:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diek af
wi die­ken af
ji die­ken af
se die­ken af
Perfekt:
ik heff af­diekt
du hest af­diekt
he/se/dat hett af­diekt
wi hebbt af­diekt
ji hebbt af­diekt
se hebbt af­diekt
Kunjunktiv:
ik diek af
du diekst af
he/se/dat diek af
wi die­ken af
ji die­ken af
se die­ken af
Imperativ:
diek af!
diekt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + dieken