Pronunciation: /bəkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: be·krie·gen
[1]
peripheral vocabulary
sik ~
Low Saxon:
German:
Examples:
He kunn sik goornich mehr bekriegen.

Verbforms:

infinitive:
be­krie­gen
past participle:
be­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­krieg
du be­krigg­st
he/se/dat be­krigg­t
wi be­kriegt
ji be­kriegt
se be­kriegt
past:
ik be­kreeg
du be­kreegst
he/se/dat be­kreeg
wi be­kre­gen
ji be­kre­gen
se be­kre­gen
perfect:
ik heff be­kre­gen
du hest be­kre­gen
he/se/dat hett be­kre­gen
wi hebbt be­kre­gen
ji hebbt be­kre­gen
se hebbt be­kre­gen
conjunctive:
ik be­kreeg
du be­kreegst
he/se/dat be­kreeg
wi be­kre­gen
ji be­kre­gen
se be­kre­gen
imperative:
be­krieg!
be­kriegt!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + kriegen